مسعود پیوسته در یادداشتی در رادیو گفتگو نوشت:
 
 
حسن خجسته از رادیو رفت. چرا رفت و به کجا میخواهد برود و گزینه های احتمالی برای معاونت صدای جمهوری اسلامی ایران چه کسانی اند ، مخاطبان رادیو ( با همه تنوع وتکثرشان) و مدیران و کارکنان رسانه ملی ( اینها هم با همه تنوع و تکثرشان در عین واحد بودنشان ) چکار کنند و کجا بروند، مطلب و نکته ای است که این روزها ذهن خیلی از اصحاب رسانه بخصوص رسانه صدا  را به خود مشغول کرده است.

اول اجازه دهید تکلیف نفر بعد مشخص شود!

گمانه زنی هایی از این قرار است:

دکتر نوری(مدیر رادیو ایران)
دکتر احمدی(مدیر رادیو جوان)
آقای صوفی(معاون نظارت و ارزیابی صدا و سیما)

و البته زمزمه هایی هم از بیرون صدا وسیما شنیده می شود که گزینه پس از خجسته، حداد عادل خواهد بود.اما خیلی از کارکنان و مدیران این رسانه باور ندارند که غلامعلی حداد عادل رئیس رادیو شود. چه ، اگر رئیس شود رئیس کل رسانه ملی می شود..

گیل آبادی که نمی شود، چون تازه سرش گرم تحولات در مر کز هنر های نمایشی رادیوست و اتفاقا بزودی (دهه فجر) می خواهد "رادیو نمایش " را راه اندازی کند و به قول خودش نمایش را کاربردی کند. یعنی ببرد توی مردم . پس عملا قضیه ریاست گیل آبادی منتفی است .

مسعود احمدی افزا هم  که به شدت در حال " آرام سازی" رادیو جوان است.

حسن محمدیان هم که اصلا رئیس رادیو نمی شود ، چون فشارهای بیرونی به رسانه صدا ،  یکیش  همین رادیویی بود که خودش مدیرش بود. و این فشارها به خجسته منجر به خروج محمدیان از رادیو گفت و گو به یک جای دنج و دور از دسترس فشار شد. رادیو گفت و گویی که الان حدود پنج شش ماه است بدون ولی و قیم است و خجسته به شکل کنترل از را ه دور مراقبش است که نلغزد.

همانطور که برخی " هدایت "های بیرونی منجر شد که گیل آبادی از رادیو جوان پرحرارت و پر قیل و قال ، به یک جایی برود که سال ها ست یک ریتم بطئی و یکنواخت داشت .

یعنی اداره کل نمایش سابق که از اولین کارهای گیل آبادی در اداره نمایش،همین تعویض و تبدیل تابلوی سر در این تشکیلات نمایشی ، به مرکز هنر های نمایشی رادیو بود.

اما گمانه زنی در باره دو گزینه نوری و صوفی ، قوی تر اند و احتمال دارد یکی از این دو ، جایگزین خجسته شوند. آقای صوفی که در رسانه ملی تجربیاتی  در طی سال های پس از انقلاب داشته است . مثل مدیریت مرکز همدان ، مدیریت هرچند کوتاه مدت در شبکه دوی سیما ، و الان هم که معاون نظارت و برنامه ریزی رسانه ملی است و حالا می تواند تمام اندوخته های مدیریتی  رسانه ای اش را در رادیو های نوزده گانه جمهوری اسلامی ایران به کار گیرد و سکاندار هدایت رادیو شود .

اما  دکترنوری ، پزشک جوان رسانه ای که مدیریت نرم و گرمش در رادیو جوان قبل از گیل آبادی و رادیو ایران بعد از دکتر حسینی بود .

حالا یا نوری یا صوفی ، بالاخره یکی از این دو گزینه احتمالی رئیس کل رادیو می شوند . اما چرا حسن خجسته رفت ؟

در خبرها فقط از استعفای خجسته آمده بود . بدون اینکه کمترین نشانه هایی از چرایی استعفای او باشد .

حالا گمانه زنی هایی در باره چرایی استعفای او :

 1- یک جای مناسب تر پیداکرده . ( مثلا بر اساس همان استراتژی پروازش مقارن با راه افتادن تلویزیون فارسی بی بی سی نماینده و سفیر ایران در لندن شود.

2- فشارها زیاد بود . فشار های همه سویه . از بالا از پایین . از چپ از راست و دیگر سو های اریبی .  بنابراین پاسخگویی به همه فشارها برایش طاقت فرسا بود.

وحالا یک پیشنهاد :

اصلا برای اینکه پاسخی به انواع فشار های رسانه ای و سیاسی و... داده  شود و مخاطبان هم در لا به لای این انواع هجمه ها بدانند چی به چی است و کدام به کدام  ، همه با هم ( اعم از رئیس  و مرئوس و مخاطب ! ) نفسی تازه کنند ، چطور است رادیو اساسا تعطیل شود . همان تعبیر عامیانه " فعلا بی خیال رادیو شدن"

راستی اگر رادیو یکسال تعطیل شود ، در جامعه ایران چه اتفاقی رخ می دهد ؟

آیا کسی می گوید وای "رادیوپیام" از دست رفت ؟!

یعنی ما دیگر خبرهای ترافیکی نمی شنویم ؟!

ما چگونه بدون "پیام بازرگانی " زندگی کنیم ؟!

لطفا رادیو گفت و گو و رادیو جوان را از ما نگیرید؟!

رادیو ایران ، روی چه فرکانسی می گرفت؟!

من بدون " صدای پایتخت" قادر به ادامه حیات نیستم ؟!

منبع:  آینده