دكتر امير دبيريمهر
تهران امروز
كتابها سه دستهاند برخي نگارش و تحرير تجربهاند اما فاقد مباني نظري و چارچوبهاي تئوريك هستند و برخي هم صرفا مطالعات نظري هستند و چندان با عالم واقع و مصاديق عيني پيوندي ندارند. اما دسته سوم كه نادر هستند آثاري هستند كه هم از مباني نظري و علمي و انباشت تئوريك برخوردارند و هم نگاهي جدي به واقعيات و تجارب و عينيتها دوختهاند طبيعتا اين دسته سوم كتابها وتاليفاتي هستند كه ارزشي بسي بيشتر از دو دسته اول دارند. نوشتههاي دكتر حسن خجسته در باره راديو از دسته سوم است. ايشان بيشترين دوران عمر حرفهاي خود را در راديو گذرانده است از برنامهسازي ومديريت گروه و مديريت شبكه تا رياست معاونت صدا كه همان راديوي جمهوري اسلامي است . اما همزمان با فعاليت عملي و اجرايي در راديو همواره دغدغههاي نظري و پژوهشي در باره راديو همراه ايشان بوده و در قالب نوشتارهايي تجلي يافته است. همين ويژگي دكتر خجسته موجب شده كه او در بين اهالي و اصحاب رسانه بهويژه راديو در عمل و نظر صاحب مشروعيت و مقبوليت و محبوبيت بالا و شايد بتوان گفت بينظيري شده است و ديدگاهها و نظرهاي وي درخصوص راديو مورد استناد دست اندركاران رسانه قرار ميگيرد. زيرا برآمده از دانش و بينش علمي و مسئوليت و تعهد ملي است.از اين رو بالاخره پس از چند سال چشم انتظاري علاقهمندان حوزه رسانه و ارتباطات؛ چند روزي است كه اين تلفيق دانش و تجربه در قالب كتابي با عنوان اصلي «راديو چيست ؟» و با عنوان فرعي جامعهشناسي راديو از سوي دفتر مطالعات و برنامهريزي رسانهها منتشر شده است.اين كتاب در 428 صفحه شامل 21 مقاله درباره راديو است. اين مقالات برگزيده مقالات 5 كتاب ديگر دكتر خجسته با عناوين درآمدي بر جامعهشناسي راديو،مطالعاتي جامعهشناختي در باره راديو، تاملاتي جامعهشناختي در باره راديو، جامعهشناسي راديو و رسانه و راديو، مديريت و جامعه است برخي از عناوين مقالات اين كتاب عبارتند از: تئوري گفتمان و راديو، تيپولوژي برنامه سازان و برنامههاي راديو براساس فرم و محتوا،مقايسه كاركرد واقعيت رسانهاي در راديو و تلويزيون،كاركردهاي راديو در جنگ، نويسندگي در راديو و اصول نوشتار راديويي،راديو و تئاتر، متن و بينامتن در راديو محمدمهدي انصاري مديركل دفتر مطالعات و برنامهريزي رسانهها در مقدمه ناشر اين كتاب نوشته است: «راديو تنها رسانهاي است كه نقش و كاركرد ان با ظهوررسانههاي جديد تغيير چنداني نكرده است و حتي پيشرفتهايي نيز داشته ...و بررسي اجمالي آثار موجود درخصوص راديو نشان از آن دارد كه ميزان مطالعات وپژوهش هامتناسب با اهميت و جايگاه اين رسانه نبوده و از اين رو ناگفتههاي بسياري باقي است.» دكتر خجسته در مقدمه اين كتاب راديو را رسانهاي به ظاهر ساده اما سرشار از پيچيدگي توصيف كرده و مينويسد: راديو رسانهاي تفسير ساز ولي در عين حال تفسيرناپذير است يعني در رسانه راديو برنامه ساز نميتواند به تفسير متن برنامه دست بزند بلكه مخاطب خود با زمينههاي روان شناختي و جامعهشناختي به صحنه ميآيد و با تخيل خود به تفسيرمتن دست ميزند. «كتاب راديو چيست» به قلم دكتر خجسته تقديم شده است به همكاران عزيز راديو كه بهترين و طولانيترين سالهاي خدمت نويسنده با آنها بوده است. از آنجا كه مجموعه مطالعات دكتر خجسته درباره راديو ميتواند مبناي نظري و مطالعاتي شاخه جامعهشناسي راديو در كشور باشد پيشنهاد ميشود در مراسمي با حضور و مشاركت نخبگان و صاحب نظران حوزه ارتباطات و رسانه و جامعهشناسي و مديريت رسانه ضمن رونمايي از اين كتاب درخصوص شاخه نوين مطالعاتي جامعهشناسي راديو بحث و بررسي صورت گيرد. فرهنگسراي رسانه، دانشگاه صدا وسيما، دانشكدههاي ارتباطات كشور، ماهنامه مديريت ارتباطات و دفتر مطالعات و برنامهريزي رسانهها و معاونت صداي رسانه ملي، نهادهايي هستند كه ميتوانند در اين حركت ارزشمند علمي پيشگام شوند.